Mijn kunsttabel staat helaas op school, waardoor ik hem niet op mijn blog kan publiceren. Morgen zal hij er op staan.

Dit is mijn eindopdracht van kunst. Ik heb gekozen voor Salvador Dali, omdat ik van kind af aan ieder jaar in de zomer zijn schilderijen heb mogen bewonderen.
Ik ben denk ik 20 keer in zijn huis geweest en hij heeft daar kunstwerken staan waar je uren naar kunt blijven kijken.


Enfin, terug naar het kunstwerk.
Ik heb gekozen om het hoofd van Salvador en Francisco Franco in elkaar over te laten lopen.
Francisco Franco -voor het geval je hem nog niet kent, schaam je dan diep- was een dictator in Spanje in de tijd van Dali. Tijdens de burgeroorlog.
Hij heeft erg veel doden op zijn naam staan en het leek me toepasselijk denkend aan het surrealisme van Dalí om daarom de 2 hoofden in elkaar over te laten lopen.




De druppels op het hoofd van Franco stellen de Catalaanse vlag voor. Ook heb ik gedeelten van zijn kunstwerken gebruikt in die van mij.

Reflectie Bangst

Mijn bijdrage aan de voorstelling qua ideeën is denk ik wel waardevol geweest. Ik heb namelijk altijd 10 miljard ideeën waarvan 99% compleet nutteloos is maar goed even dat terzijde. Vaak valt er wel iets nuttigs uit mijn ideetjes te halen.

Ook research heb ik wel gedaan. Meteen toen het idee angst vaststond ben ik gaan zoeken naar een stuk tekst op internet. Toen ben ik tegen het youtube filmpje aangelopen over het slikken van pillen, wat uiteindelijk leidde tot de ‘monologen’ scene.

Ik begrijp niet zo heel goed waar u op doelt met ontwikkelen, dit kan namelijk heel veel zijn. Maar goed, zo kennen we u weer. Ik neem aan dat u het ontwikkelen van de voorstelling bedoeld en ik denk dat ik in de gehele voorstelling daar niet zo heel veel aan gedaan heb. Aan onze eigen scene wel. Het was vervelend omdat onze groep steeds maar geen stap verder kwam met het schrijven van een scene. Dus zijn we op een gegeven moment maar gaan experimenteren. Wat vinden mensen grappig, wat niet. Wat is interessant, wat voor licht hoort er bij dit decor? Uiteindelijk heb ik de scene volledig uitgeschreven, het draaiboek erbij gemaakt en de muziek gedownload en verwerkt in de scene. Dus qua productie denk ik ook niet dat ik fout bezig ben geweest. Ik zeg nu niet dat ik altijd goed gewerkt heb want dit is zeker niet het geval. Vaak kwamen we er echt niet uit en hadden we een blokuur drama verspilt aan brainstormen.    

Mijn eerste idee van onze scene was om een pil te ontwikkelen die alle angst weg zou nemen. Dit zouden we eerst doen in een beangstigende sfeer. Daarna is dit idee vervangen door een wat meer komische tint. Dit is helemaal van de kaart gegooid en toen zijn we opnieuw begonnen. Ik geloof dat het Vera en Rians idee was om een patiënt gedwongen in een inrichting te laten verblijven. Het idee van de pil was al volledig weg. Daarna zijn de doktoren erbij gekomen, en volgens mij was dat Rians idee. Nouja, het doet er niet toe.

Het weggooien van onze ideeën die wij in eerste instantie hadden leverde een nieuwe scene op een goed gevoel.  Eindelijk hadden we een idee waar we verder op konden werken.

‘Waar heb je zelf verantwoordelijk gewerkt?’ In lokaal 152. Weer een aparte vraag.

Ik vind dat ons groepje echt goed heeft gewerkt dit keer. Niet altijd even productief maar wel iedere keer strevend naar een goede scene. Dat meen ik echt.

Ik heb veel gehad aan Rian, met haar droge maar slimme en nuchtere op- en aanmerkingen. Ook Vera heeft heel erg geholpen. Kritisch of het publiek het wel leuk zal vinden en eerlijk wanneer dit wel of niet het geval is. Sterre, die ook altijd eerlijk is of haar iets bevalt ja of nee. De ene keer wat scherper dan anders, maar dit is voor mij net zo goed het geval. Ook moet ik zeggen dat Nina een aantal keren bij ons is komen kijken en ons kritiek heeft gegeven, Bas en Eva idem dito.

Het is fijn om van buiten af te horen wat nog aangescherpt moet worden. BEDANKT DAARVOOR! (: 

Twaalf toons muziekje:
http://www.youtube.com/watch?v=Y-Jtjgmb-eM&feature=related

Een grafisch partituur

Goedendag kinders

Goedendag kinders, 


Bij deze voeg ik tot mij grootste vreugde dan eindelijk mijn prachtige mindmap toe.
http://mind42.com/pub/mindmap?mid=18d65476-3d9-59b-8d7-fd72d7f0ea04&rel=url 






Excuses voor de vertraging!

Excuses voor het ongemakjeeee

Hallo lieve lieve fans.


Ik weet dat jullie echt ontzettend zenuwslopende nachten hebben gehad om mijn mindmap te kunnen zien.


Helaas moet ik jullie mede delen dat het nog een nachtje of 1, 2 kan duren.
Ik hoop dat jullie, mijn trouwe fans me kunnen vergeven.

Reflectie Monologen voorstelling

Reflectie Drama monologenvoorstelling. Simone van der Meer

De keuze van mijn tekst vond ik echt heel lastig, aangezien ik mezelf alleen geschikt vind voor het genre humor. En monologen zijn over het algemeen niet komisch bedoeld. Buiten dat wilde ik ook wel wat anders proberen, en denk ik ook dat iedereen wel eens wat anders van mij wilde zien dan alleen komedie.

Het werken in de groep zonder ‘het oog van de meester’ ging zoals u weet niet al te best, het was altijd wel erg gezellig, en er werden ook wel goede ideeën op tafel gelegd maar helaas werden die niet verwezenlijkt. Erg jammer, want onze groep had en heeft wel potentie, het is gewoon zo dat ik snel afgeleid raak en een paar anderen in onze groep ook en zo wordt iedereen meegesleurd.

Het commentaar heb ik wel echt meegenomen, vind ik zelf. Ik weet nog dat we echt 1 heel lesuur hebben gewerkt aan het eerste woord dat ik steeds verkeerd uitsprak, of ja niet per se verkeerd uitsprak, maar ik legde de klemtoon verkeerd. ‘Verliefdheid, verliefheeeeid..’ Ook na de eerste voorstelling, hebben we zonder het te oefenen helemaal omgegooid, wat uiteindelijk wel een goede beslissing bleek te zijn maar toen voelde ik me daar echt niet prettig bij.

Wat ik zelf het belangrijkste punt vind, is de concentratie. Altijd weer, de sfeer is zo gezellig, en dan heb ik vaak de neiging om weer over iets anders te beginnen. Dus qua spel niet specifiek iets wat ik wel zou willen leren, maar vooral qua voorbereidingen. Dat wil ik dit keer echt goed hebben, de productie moet gewoon in orde zijn.

De spanning was er wel op de dag zelf. Ik moet zeggen dat hij zeker een stuk minder was dan bij andere voorstellingen, maar hij was er wel. Ik was zenuwachtiger tijdens de 2^e voorstelling, omdat ik gewend was zittend te spelen, en nu meer contact met het publiek (en dan vooral 1 persoon) ging zoeken.

Ik weet eigenlijk niet aan wie ik veel heb gehad, maar ik denk het meest aan Vera, Veerle, Sterre en Lou. Ook al zijn we niet echt productief geweest, is het wel altijd ontzettend gezellig geweest en ja, beter dat dan en een slecht voorbereidde voorstelling en een rotsfeer. Ik vond het echt superleuk en ja, daar heeft de voorstelling onder geleden. 

Ik vind reflecties schrijven voor school eigenlijk nogal onzinnig, omdat ik altijd beloftes maak die ik vervolgens (bijna!) nooit nakom, dus ik snap ook niet zo goed het nut van deze. Maar volgende keer wil ik wel echt meer concentratie!