zondag 10 juni 2012
Ik ben denk ik 20 keer in zijn huis geweest en hij heeft daar kunstwerken staan waar je uren naar kunt blijven kijken.
Enfin, terug naar het kunstwerk.
Ik heb gekozen om het hoofd van Salvador en Francisco Franco in elkaar over te laten lopen.
Francisco Franco -voor het geval je hem nog niet kent, schaam je dan diep- was een dictator in Spanje in de tijd van Dali. Tijdens de burgeroorlog.
Hij heeft erg veel doden op zijn naam staan en het leek me toepasselijk denkend aan het surrealisme van Dalí om daarom de 2 hoofden in elkaar over te laten lopen.
De druppels op het hoofd van Franco stellen de Catalaanse vlag voor. Ook heb ik gedeelten van zijn kunstwerken gebruikt in die van mij.
zaterdag 9 juni 2012
Reflectie Bangst
Mijn
bijdrage aan de voorstelling qua ideeën is denk ik wel waardevol geweest. Ik
heb namelijk altijd 10 miljard ideeën waarvan 99% compleet nutteloos is maar
goed even dat terzijde. Vaak valt er wel iets nuttigs uit mijn ideetjes te
halen.
Ook research
heb ik wel gedaan. Meteen toen het idee angst vaststond ben ik gaan zoeken naar
een stuk tekst op internet. Toen ben ik tegen het youtube filmpje aangelopen
over het slikken van pillen, wat uiteindelijk leidde tot de ‘monologen’ scene.
Ik begrijp
niet zo heel goed waar u op doelt met ontwikkelen, dit kan namelijk heel veel
zijn. Maar goed, zo kennen we u weer. Ik neem aan dat u het ontwikkelen van de
voorstelling bedoeld en ik denk dat ik in de gehele voorstelling daar niet zo
heel veel aan gedaan heb. Aan onze eigen scene wel. Het was vervelend omdat
onze groep steeds maar geen stap verder kwam met het schrijven van een scene.
Dus zijn we op een gegeven moment maar gaan experimenteren. Wat vinden mensen
grappig, wat niet. Wat is interessant, wat voor licht hoort er bij dit decor?
Uiteindelijk heb ik de scene volledig uitgeschreven, het draaiboek erbij
gemaakt en de muziek gedownload en verwerkt in de scene. Dus qua productie denk
ik ook niet dat ik fout bezig ben geweest. Ik zeg nu niet dat ik altijd goed
gewerkt heb want dit is zeker niet het geval. Vaak kwamen we er echt niet uit
en hadden we een blokuur drama verspilt aan brainstormen.
Mijn eerste
idee van onze scene was om een pil te ontwikkelen die alle angst weg zou nemen.
Dit zouden we eerst doen in een beangstigende sfeer. Daarna is dit idee
vervangen door een wat meer komische tint. Dit is helemaal van de kaart gegooid
en toen zijn we opnieuw begonnen. Ik geloof dat het Vera en Rians idee was om
een patiënt gedwongen in een inrichting te laten verblijven. Het idee van de
pil was al volledig weg. Daarna zijn de doktoren erbij gekomen, en volgens mij
was dat Rians idee. Nouja, het doet er niet toe.
Het
weggooien van onze ideeën die wij in eerste instantie hadden leverde een nieuwe
scene op een goed gevoel. Eindelijk
hadden we een idee waar we verder op konden werken.
‘Waar heb je
zelf verantwoordelijk gewerkt?’ In lokaal 152. Weer een aparte vraag.
Ik vind dat
ons groepje echt goed heeft gewerkt dit keer. Niet altijd even productief maar
wel iedere keer strevend naar een goede scene. Dat meen ik echt.
Ik heb veel
gehad aan Rian, met haar droge maar slimme en nuchtere op- en aanmerkingen. Ook
Vera heeft heel erg geholpen. Kritisch of het publiek het wel leuk zal vinden
en eerlijk wanneer dit wel of niet het geval is. Sterre, die ook altijd eerlijk
is of haar iets bevalt ja of nee. De ene keer wat scherper dan anders, maar dit
is voor mij net zo goed het geval. Ook moet ik zeggen dat Nina een aantal keren
bij ons is komen kijken en ons kritiek heeft gegeven, Bas en Eva idem dito.
Het is fijn
om van buiten af te horen wat nog aangescherpt moet worden. BEDANKT DAARVOOR!
(:
Abonneren op:
Posts (Atom)